از جمله روش های ساده و در بسیاری موارد اقتصادی برای حفاظت بستر در مقابل فرسایش و آبشستگی در محل تلاقی دو رودخانه، استفاده از پوشش سنگچین است. در پژوهش حاضر از چندین اندازه ذرات تحت شرایط هیدرولیکی مختلف به منظور تعیین قطر ذره در آستانه حرکت و آستانه شکست در مصالح سنگچین آزمایش هایی انجام گرفت. از بررسی نتایج تحقیق حاضر مشخص شد در هر نسبت دبی ثابت (Qr)، با کاهش عمق پایاب و افزایش سرعت پایاب، اندازه قطر سنگچین که در آستانه حرکت قرار گرفته است افزایش می یابد. همچنین به ازای هر اندازه قطر سنگچین ثابت، هر چه نسبت دبی افزایش یابد، آستانه حرکت ذرات سنگچین در عمق کمتری رخ می دهد. به ازای هر اندازه قطر سنگچین ثابت، با افزایش دبی کل (Qt)، عمق جریان در پایین دست تلاقی جهت آستانه حرکت ذرات افزایش می یابد و آستانه حرکت در عمق بالاتری رخ می دهد.

هر چند در خصوص شناخت پدیده آبشستگی مطالعاتی در چند سال اخیر صورت گرفته است ولی در رابطه با نحوه کنترل آن مطالعه ای انجام نشده است. Odgaard و همکاران پس از مطالعات گسترده بر روی صفحات مستغرق به منظور کنترل فرسایش و یا به منظور کنترل رسوب ورودی به آبگیرها، ایده استفاده از این صفحات را برای کنترل فرسایش در محل تلاقی رودخانه ها به صورت شماتیک بیان کرده اند ولی در خصوص ابعاد آن و میزان کارایی صفحات پیشنهادی ارایه نکرده اند. از این رو هدف اصلی این تحقیق، بررسی کارایی صفحات مستغرق و تعیین بهترین موقعیت و آرایش آنها در محل محل تلاقی رودخانه ها می باشد. برای رسیدن به این هدف، آزمایشاتی در فلوم آزمایشگاهی انجام گردید. ابتدا شرایط هیدرولیکی برای حداکثر عمق چاله فرسایشی در حالت بدون صفحات تعیین و سپس برای این شرایط هیدرولیکی، تاثیرده موقعیت مختلف و زاویه قرارگیری صفحات مستغرق بر حداکثر عمق چاله فرسایشی بررسی و نتایج بدست آمده با نتایج بدون صفحات مقایسه گردید و در انتها مناسب ترین موقعیت و نحوه قرارگیری صفحات ارایه شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که در صورت طراحی صفحات مستغرق با زاویه 30 درجه و با ابعادی که در این مطالعه بدست آمد و در صورت قرارگیری در موقعیت مناسب می توانند به طور موثری ابعاد چاله فرسایشی را کاهش دهند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بی دانگی یکی از مهم ترین ویژگی های کیفی میوه برای انگورهای تازه خوری و کشمشی می باشد. اصلاح انگور در ایران برای مصارف تازه خوری و کشمشی با دورگ گیری بین رقم های بی دانه و دانه دار بر پایه نتایج ارزیابی 90 رقم از رقم های موجود در کلکسیون انگور پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج در سال 1378 آغاز شده است. از کل1400 نتاج حاصل از 26 ترکیب تلاقی مختلف، 381 نتاج به مرحله میوه دهی رسیدند که در طی دو فصل 1385 و 1386 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتاج به دست آمده بر اساس ارزیابی های انجام شده بر پایه متوسط وزن تر یک بذر یا شبه بذر به چهار کلاس کاملا بی دانه، تا حدی بی دانه، تا حدی دانه دار و کاملا دانه دار تقسیم شدند. بر این اساس، 42 نتاج (11%) در کلاس کاملا بی دانه، 52 نتاج (13.6%) در کلاس تا حدی بی دانه، 92 نتاج (24.1%) در کلاس تا حدی دانه دار و 195 نتاج (52.1%) در کلاس کاملا دانه دار قرار گرفتند. درصد نتاج بی دانه تولید شده توسط چهار والد پدری عسکری، یاقوتی، بی دانه سفید و بی دانه قرمز به ترتیب 15.4%، 10.8%، 9.3% و 10.6% بوده است در حالی که درصد نتاج بی دانه برای هر والد مادری موسکات هامبورگ، قزل اوزوم، دیزماری، رجبی سفید، علی بابا، الحقی قرمز و تبرزه به ترتیب 5.4%، 5%، 17.5%، 13.2%، 10.4%، صفر و 36% به دست آمد. نتایج نشان داد در بین والدین پدری رقم های یاقوتی و بی دانه قرمز و در بین والدین مادری رقم تبرزه شجره بهتری برای انتقال بی دانگی بکرباری کاذب دارند.

به منظور مطالعه نوع عمل ژن در کنترل عملکرد دانه، ارتفاع بوته، ارتفاع بلال، طول بلال، قطر بلال، تعداد دانه در ردیف بلال، تعداد ردیف دانه، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، درصد چوب بلال، وزن دانه در بلال ذرت یک طرح دی آلل با 14 لاین خالص اجرا گردید. والدها و نسل F1 تلاقی ها در طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1385 در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج مورد ارزیابی قرار گرفتند. تفاوت بین ژنوتیپ ها برای کلیه صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بنابراین داده ها به روش 2 و مدل 1 گریفینگ تجزیه و تحلیل گردید. واریانس ترکیب پذیری عمومی و خصوصی برای کلیه صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتایج حاصل نشان داد که در کنترل صفات قطر میانی بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، وزن صد دانه و درصد رطوبت دانه نقش اثر افزایشی ژن ها بیشتر از اثر غیرافزایشی است، ولی برای صفات عملکرد دانه، ارتفاع بوته، ارتفاع بلال، تعداد دانه در ردیف بلال و تعداد دانه در بلال نقش اثر غیر افزایشی بیشتر از اثر افزایشی و برای طول بلال، درصد چوب بلال و وزن دانه در بلال نقش اثر افزایشی و غیر افزایشی ژن ها تقریبا یکسان بود. وراثت پذیری عمومی نسبتا بالایی برای کلیه صفات بدست آمد (بیشتر از 60 درصد). مقدار وراثت پذیری خصوصی عملکرد 25 درصد برآورد گردید، بیشترین مقدار وراثت پذیری خصوصی مربوط به تعداد ردیف دانه در بلال (71 درصد) و کمترین آن مربوط به ارتفاع بلال (18 درصد) بود. بهترین والدین در ترکیب پذیری عمومی برای عملکرد دانه لاین های K19/1، K166B و K3615/2 بودند. برای سایر صفات هم حدود 50 درصد لاین ها ترکیب پذیری عمومی معنی داری نشان دادند. اثر ترکیب پذیری خصوصی لاین ها در کلیه صفات در تعداد کمی از دورگ ها معنی دار گردید. بیشترین مقدار میانگین هتروزیس نسبت به والد برتر برای عملکرد دانه مربوط به دو رگ A679×K3493/1 بود.

درختان پسته دوپایه هستند و گرده افشانی به منظور پر کردن مغز میوه ضروری است. به منظور بررسی اثر گرده افشانی مصنوعی گرده اینتگریما با استفاده از دو روش اسپری و قلم مو بر برخی خصوصیات کمی و کیفی میوه پسته رقم فندقی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در یکی از باغ های پسته آستان قدس رضوی واقع در شهرستان بردسکن در سال 97-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو روش گرده افشان اسپری و استفاده از قلم مو با پنج ترکیب آرد-گرده و سه تکرار بودند. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که استفاده از گرده آزاد گونه اهلی اثرات مثبت معنی داری بر اکثر صفات نسبت به سایر تیمارهای گرده گونه اینتگریما دارد و به میزان زیادی تعیین کننده تشکیل میوه در پسته است. البته تیمار IF4 (5/0 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد) در صفت ریزش نهایی میوه با میانگین 50/7 درصد افزایش کمتری از لحاظ این صفت را در بین سایر تیمارهای آرد-گرده نسبت به شاهد نشان داد. همچنین در ارتباط با صفت خندانی در تیمار IF4 به میزان 39/9 درصد نسبت به شاهد افزایش مشاهده شد در حالی که در تیمارهای IF1(2 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد)، IF2 (5/1 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد)، IF3 (1 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد) به ترتیب 21/42، 63/36، 49/17 درصد کاهش خندانی نسبت به شاهد مشاهده شد. در ارتباط با صفت پوکی تیمار IF4 با میانگین 29/5 درصد کاهش کمتری از لحاظ این صفت را نسبت به شاهد نشان داد در حالی که در تیمارهای IF1، IF2، IF3 به ترتیب 38/47، 08/38، 65/27 درصد افزایش پوکی نسبت به شاهد مشاهده شد. طبق نتایج روش گرده افشان اسپری نسبت به روش گرده افشان قلم مو در صفات مرحله دوم تشکیل میوه، مرحله نهایی تشکیل میوه، وزن تازه میوه، وزن تازه مغز و خندانی به ترتیب 45/1، 08/11، 15/1، 66/6، 93/7 درصد افزایش و در ارتباط با صفات ریزش میوه و پوکی به ترتیب 04/1 و 83/11 درصد کاهش نشان داد. در بررسی اثر متقابل روش گرده افشان × ترکیب آرد-گرده، روش گرده افشان اسپری در تیمار IF4 در صفات مرحله دوم و مرحله نهایی تشکیل میوه به ترتیب با میانگین 97/28، 41/63، 13/41 درصد نسبت به سایر تیمارها کاهش کمتری نسبت به شاهد نشان داد. همچنین در ارتباط با صفت پوکی در تیمار IF4 در روش گرده افشان اسپری 13/41 درصد نسبت به شاهد کاهش مشاهده شد در حالی که سایر تیمارها نسبت به شاهد از لحاظ این صفت افزایش نشان دادند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد بتوان با استفاده از تیمار IF4 در روش گرده افشان اسپری تا حدودی باعث افزایش برخی صفات مانند خندانی و کاهش پوکی در باغ های پسته شد.

در این مقاله اولا نشان داده شده که تلقی متعارف از مفهوم "ورزیدن" در فلسفه ویتگنشتاین عبارت است از تلقی درمانگرایانه. مطابق با این تلقی، معیار هنجاری صحت و سقم کاربست واژگان را نمی توان در قالب کلمات قرار داد. این تلقی را می توان سویه سلبی ایده هنجارمندی قلمداد کرد. ثانیا استدلال خواهد شد که تلقی درمانگرایانه کفایت نمی کند. برای بدست دادن تلقی موجه از ایده هنجارمندی، سویه ایجابی مفهوم "ورزیدن" نیز باید بدست داده شود. ثالثا، پیشنهاد می شود که تفکیک میان تلقی مرتبه اول و تلقی مرتبه دوم از مفهوم "ورزیدن" می تواند راهی برای تبیین سویه ایجابی مفهوم ورزیدن باشد. مطابق با تلقی مرتبه اول، مولفه های مختلف مفهوم ورزیدن باید بدست داده شوند. تلقی مرتبه دوم تاکید می کند که ورزیدن از سر تابن جاری است. تعامل با اشیا در جهان پیرامون در بنیادین ترین سطح مبتنی بر ورزیدن است نه نظری هپردازی کردن.